แขกผู้มีเกียรติ

วันพุธที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

สมควรหรือไม่ ทอมดี้จูบกันบน BTS

          
        มีอยู่ช่วงหนึ่งที่เกิดประเด็นขึ้นในอินเทอร์เน็ตเกี่ยวกับการที่คู่รักทอมกับดี้จูบกันในที่สาธารณะอย่างบนรถไฟฟ้า BTS และมีสตรีท่านหนึ่งว่ากล่าวจนมีการถ่ายคลิปวิดีโอแชร์ลงอินเทอร์เน็ตและเผยแพร่ไปอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นประเด็นดังในโลกไซเบอร์ไป


             หลังจากที่คลิปวิดีโอดังกล่าวได้ถูกแพร่กระจายลงในอินเทอร์เน็ตทำให้มีผู้คนจำนวนมากมายเข้าไปต่อว่า ด่าทอ พฤติกรรมดังกล่าวนี้พร้อมสรรเสริญสตรีที่เข้าไปต่อว่าคู่รักนี้ ทอมคนนี้ได้สวนฝ่ายที่ต่อว่าเข้าไปว่า พ่อแม่ของตนยังไม่เคยว่าตนเลย หากดูจากจุดนี้แล้วคงจะมีประเด็นความคิดที่น่าคิดมากมายอยู่แน่นอน




             ถ้าดูตามขนบธรรมเนียมของไทยแต่เดิมแล้วคงเป็นเรื่องไม่เหมาะสมเพราะคนไทยมีภาพลักษณ์ของกุลสตรีมาโบราณแล้วและภาพนั้นก็ยังคงอยู่จนถึงปัจจุบันนี้แม้ว่าหลายๆอย่างจะเปลี่ยนไปจากอดีตแล้วก็ตามเรื่องของความรักก็เป็นเรื่องส่วนบุคคลแม้จะรักกันมากแต่ก็ไม่ควรแสดงกริยาแบบนี้ในที่สาธารณะ หากเป็นต่างประเทศทางตะวันตกอาจเป็นเรื่องปกติในการแสดงความรัก ดังนั้นก็คงไปว่าที่สตรีดังกล่าวรับภาพที่เห็นไม่ได้และลงมือว่ากล่าวตักเตือน 

            ส่วนตัวทอมเองนั้นถ้าครอบครัวปล่อยตามใจมากจนเกินไปทำให้คิดว่าสามารถทำอะไรก็ได้ที่ตัวเองอยากทำและไม่หนักหัวใครอื่นก็ผิดอยู่ส่วนหนึ่งเพราะสถาบันครอบครัวก็มีผลอย่างมากต่อลูกของพวกเขาเอง เรื่องการแสดงความรักแบบจูบกันสำหรับประเทศไทยแล้วคงต้องแต่งงานไปแล้วถึงจะยอมรับกันได้ แต่ความคิดของผมนั้นคงจะมีอีกมากมายที่จูบกันไปก่อนนานแล้วเพียงแต่ไม่มีใครเห็นเท่านั้นเอง ดังนั้นคู่ทอม-ดี้ครับ ถ้าอยากจะจูบกันแบบนี้มากก็น่าจะไปอยู่พวกประเทศตะวันตกนะครับจะได้ไม่เป็นปัญหา (ฮา)

วันอาทิตย์ที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

ยินดีต้อนรับสู่ Battlefield 4


                 เกมประเภท FPS หรือ ( First Person Shooter ) นั้นเป็นรูปแบบที่เน้น Action และโดยส่วนมากมักจะเล่นกันเป็นทีมแต่เกมแบบนี้ก็มีตั้งแต่เกมเล็กๆแบบสงครามในเมืองไปจนถึงสนามรบที่กว้างขวางมียุทโธปกรณ์มากมายเช่น เรือ รถถัง เครื่องบิน ให้ผู้เล่นได้เลือกใช้สร้างความได้เปรียบบนสนามรบถ้าพูดถึงเกมพวกนี้แล้วคงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่นึกถึง Battlefield ซึ่งได้ดำเนินเรื่องมาถึงภาคที่ 4 แล้ว





            Battlefield 4 คือเกมที่ถูกพัฒนาโดยค่ายเกม DICE เป็นเกมประเภท FPS ที่มีชื่อเสียงของโลกถูกปล่อยออกมาในช่วงปลายปี 2013 ด้วยระบบที่สมจริงผู้เล่นจะได้เข้าสู่สนามรบกับผองเพื่อนโดยเข้าเป็นทหาร Class ต่างๆดังนี้  Assult , Engineer , Support , Recon เพื่อนำความได้เปรียบมาสู่ทีมตนและบดขยี้ฝ่ายตรงข้ามให้ราบคาบ


              Singleplayer
            เนื้อหาในภาคนี้จะยังคงสานต่อปมความขัดแย้งของ สหรัฐอเมริกา กับ ฝ่ายรัสเซียเช่นเดิม โดยเนื้อหาในภาคนี้จะพูดถึงการมาของกองทัพฝ่ายที่ 3 นั่นก็คือฝ่ายของจีน  โดยผู้เล่นจะได้รับบทเป็น Danial “Reck” Recker ในหน่วยพิเศษรหัสปฎิบัติการ Tombstone  ซึ่งเข้าไปมีส่วนในแผนการครั้งสำคัญซึ่งชี้ชะตาสงครามที่กำลังเกิดขึ้น
         ในภาคนี้ดู DICE ต้องการจะลดขนาดระดับความใหญ่ยักษ์ของเนื้อเรื่องให้ลดน้อยลง โดย พยายาม จะมุ่งเน้นไปที่การสื่ออารมณ์ของตัวละครมากขึ้น ทำให้อารมณ์ความยิ่งใหญ่ในรูปแบบ “สงคราม” ที่เคยมีมาในภาคก่อนจะหายไปเยอะเลยทีเดียว  ถึงแม้ความยิ่งใหญ่ของ Scale สนามรบจะดูน้อยลง แต่ฉากระเบิดตูมตาม ฉาก Action ตื่นเต้นก็ยังคงมีอยู่เหมือนเดิมไม่ได้หายไปไหน  โดยเฉพาะใครที่ชื่นชอบฉากสนามรบที่มีขนาดกว้างขึ้น กับ Effect ระเบิดแบบตูมตาม ก็ไม่น่าจะผิดหวังกับการนำเสนอในภาคนี้


          Multiplayer  
               มาดูกันในส่วนที่ชาว Battlefield น่าจะสนใจจริงๆกันดีกว่า สำหรับโหมดผู้เล่นหลายคน หากมองจากแค่ภายนอกอาจจะดูแล้วรู้สึกว่าตัวเกมในภาคที่ 4 ไม่ได้แตกต่างจากภาคก่อนสักเท่าไหร่  ขอบอกได้เลยว่าภาคนี้โหมด Multiplayer  พัฒนาไปไกลมากมายหลายขั้นเลยทีเดียว
              โดยสิ่งที่เปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดที่สุดก็คือในเรื่องของกราฟฟิกที่สวยงามขึ้นกว่าเดิมอย่างมาก โดยเฉพาะการแสดงผลของผิวน้ำซึ่งปรับปรุงกว่าภาคก่อนจนเทียบกันไม่ติด  ภาพการยิงถล่ม การพังทลายของตึก ลมพายุที่พัดโหมกระหน่ำ เรียกได้ว่า Battlefield 4 น่าจะเป็นเกมจำลองการรบที่สวยงามและสมจริงที่สุดแล้ว ณ ปัจจุบัน  (และเชื่อว่าก็คงหาใครมาล้มตำแหน่งนี้ลงได้ยาก)  ยิ่งเมื่อผสมภาพอันงดงามเข้ากับลูกเล่น Levolution ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงสนามรบโดยเหตุการณ์ใหญ่ที่เกิดขึ้นได้จากฝีมือของผู้เล่น  เช่นการพังตึกสูงเสียดฟ้าในด่าน Siege of Shanghai การพังเขื่อนกั้นน้ำ  หรือปล่อยเรือยักษ์ให้พุ่งเข้าสู่เกาะ  ซึ่งระบบ Levolution นั้นนอกจากจะดูตื่นตาตื่นใจแล้ว ยังส่งผลกระทบต่อการวางแผนและรูปแบบการสู้รบของฉากอีกเช่นกัน

             แฟนๆของ Battlefield คงสนุกสนานเต็มที่ในสนามรบที่สมจริงเสียงกระสุนผ่านจนแทบไม่อยากจะลุกขึ้นจากที่กำบัง สไนเปอร์ที่แอบดักอยู่ในพงหญ้า ทหารช่างที่คอยอยู่กับยานยนต์ หน่วยพยาบาลที่คอยสนับสนุนทหารแนวหน้า ส่วนตัวของผมก็เคยเล่นมาแล้วและสนุกสนานกับเกมมากดังนั้นแล้วสำหรับแฟนๆ Battlefield แล้วบอกได้แค่ว่าห้ามพลาด

วันพฤหัสบดีที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

กดมากดกลับไม่โกง (เหรอ)


            อยากได้ยอดไลค์รูปสูงๆแต่ไม่มีคนมาช่วยไลค์เลยถ้าได้ครบ 1,000 ไลค์คงอิ่มไปสามมื้อเลยมั้ง สำหรับโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คยอดฮิตอย่าง Facebook ที่มีทำให้ได้รู้จักกับเพื่อนมากมายทุกคนอยากได้ไลค์เยอะๆทั้งนั้นแต่ไม่มีคนกดให้จึงเป็นที่มาของเพจ "กดมากดกลับไม่โกง"

             
                  ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่บางทีก็คิดว่าอยากให้รูปของเรามีไลค์มากๆบ้างแต่พอคิดไปคิดมาแล้วก็มีคำตอบออกมาว่า "จะเอาไปทำไม" มันทำให้เรารู้ว่ามีคนสนใจเรามากน้อยเพียงใดเท่านั้นเองบางครั้งก็คงเป็นน้ำใจที่ดีจากเพื่อนๆแล้วเรื่องมันก็จบลงแค่นั้นทุกอย่างคืนสู่ภาวะปกติไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้ววันหนึ่งผมก็ได้เห็นกระแสข่าวเกี่ยวกับ กดมากดกับไม่โกง จึงไปถามคนอื่นๆว่ามันคืออะไรก็ได้คำตอบว่าเป็นเพจเพิ่มยอดไลค์ให้โดยแลกกันกดไลค์ สำหรับควาคิดแรกที่แล่นเข้ามาในหัวของผมคือ "ทำไปทำไม" 

                    การมียอดไลค์สูงในรูปแบบการแลกกดไลค์แบบไม่รู้จักกันมันไม่มีประโยชน์ใดๆเลยก็เป็นเพียงการกดให้เท่านั้นแล้วก็จากไป คำว่าไม่โกงเนี่ยมันก็แค้ให้ไลค์กันแบบไม่โกง แต่มันก็หมายถึงว่าคุณโกงยอดไลค์ของคุณเองแล้วแหละ ถ้าหากเป็นไลค์ที่ได้เพราะเขารู้จักคุณจริงๆถึงจะเห็นได้ว่านั่นเขามาไลค์ให้จริงๆ ที่สำคัญคือ ไลค์เยอะไม่ได้ช่วยอะไรอื่นๆในชีวิตเลยคุณไม่ได้เกรด A จากการได้ไลค์เยอะ คุณไม่ได้มีเพื่อนที่ดีมากขึ้นจากเดิม


                   ถ้าถามว่ามันผิดมั้ย ผมตอบได้อย่างมั้นใจว่าไม่ผิดหรอกก็อาจเป็นความสุขส่วนบุคคลที่ชอบได้เห็นมีคนไลค์รูปของตนเองมากๆ ทุกคนที่เล่น Facebook ทุกคนต่างคิดเช่นเดียวกันแต่ว่าคุณรู้จักที่จะพอใจในสิ่งที่คุณได้รับรึเปล่า 1,000 ไลค์จากคนที่ไม่รู้จักกับ 100 ไลค์จากเพื่อนของเราคุณค่าต่อจิตใจก็ต่างกันมากแล้วตัวผมก็เป็นคนที่นานๆทีรูปจะได้ถึง 100 ไลค์ซักหนแต่ก็ไม่เป็นไรเพราะนั่นคือเพื่อนของผมทุกคนมากดให้ด้วยความตั้งใจของเขาเองแล้ว 

                   คุณล่ะครับชอบแบบไหนมากกว่ากันไลค์มากจากคนที่ไม่รู้จักกันกับไลค์ไม่มากแต่มาจากใจ แบบไหนให้คุณค่าทางจิตใจกับคุณมากกว่ากันคำตอบของแต่ละคนมีเหตุผลต่างๆผมขอฟังเหตุผลเหล่านั้นบ้างได้มั้ย คุณได้ฟังเหตุผลของผมไปแล้วครับ สุดท้ายนี้ขอแจกปุ่มนี้แก่ผู้อ่านทุกท่าน


วันพุธที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

สปาเก็ตตี้สูตรแม่ อร่อยอร่อย

            เนื้อหาชวนปวดหัวผ่านไปมากมายแล้ว คราวนี้เรามาทำเนื้อหาปวดท้อง(หิว)กันบ้างดีกว่านะครับ ตัวผมเป็นคนชอบทานอาหารของที่บ้านมากครับไม่ว่าเมนูอะไรก็ตามแม่ของผมจะสามารถทำออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมเสมอ เมนูคราวนี้ก็คือสปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศแบบบ้านๆนี่เองครับ

              ก่อนที่เราจะทำอาหารได้ก็ต้องเตรียมวัตถุดิบก่อนครับโดยวัตถุดิบของบ้านเรามีดังต่อไปนี้

เส้นสปาเก็ตตี้ราวครึ่งห่อ  น้ำมันพืช  หอมใหญ่ขนาดกลาง 1 ลูก หั่นเล็กๆ มะเขือเทศ 1 ลูก หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ หมูสับ 2 ขีด ต้นหอมซอย  ซอสสปาเก็ตตี้ ซอสมเขือเทศ ซอสพริก เกลือ น้ำตาล และ กระเทียมสับราว 1 ช้อนโต๊ะ



                  เริ่มกันเลยดีกว่าขั้นตอนแรกคือการลวกเส้นให้เติมน้ำในกระทะให้เกือบเต็มใส่น้ำมันพืช 1 ช้อนโต๊ะ ใส่เกลือ 1 ช้อนชา ต้มไฟให้เดือดแล้วจึงใส่เส้นลงไปต้มให้สุก ขณะต้มเส้นหมั่นคนเพื่อไม่ให้เส้นติดกัน ราว 5-7 นาทีแล้วแต่ขนาดของเส้นที่ใช้นะครับ เมื่อสุกได้ที่ให้ลองชิมดูว่าไม่มีแป้งอยู่ข้างในเส้นให้นำไปผ่านกระชอนสะเด็ดน้ำผ่านน้ำเย็นหยุดความสุกของเส้น จากนั้นสะเด็ดน้ำอีกครั้งแล้วใส่น้ำมันพืชอีก 1 ช้อนโต๊ะ ลงคลุกเคล้าแล้วพักไว้ก่อน ส่วนน้ำที่ต้มเส้นอย่าทิ้งนะครับ เก็บไว้ก่อน 1 ชาม




                        เราได้พักเส้นไว้แล้วขั้นตอนต่อไปคือการทำซอสครับ เราจะเริ่มจากตั้งกระทะใส่น้ำมันพืชสัก 3 ช้อนโต๊ะ พอน้ำมันร้อนให้เริ่มผัดกระทียมสับจากนั้นจึงใส่หัวหอมใหญ่ผัดจนหัวหอมเปลี่ยนจากสีขุ่นเป็นสีใสระหว่างนี้เติมน้ำได้เล็กน้อย ได้เวลาของหมูสับแล้วระหว่างผัดหมูสับนี้ให้ใส่น้ำตาลลงไป 1-2 ช้อนชาพอหมูสับสุกก็ให้ใส่มะเขือเทศสับลงไปคลุกเคล้ากัน



                        จากนั้นให้เริ่มใส่ซอสสปาเก็ตตี้ลงไปซัก 3-4 ช้อนโต๊ะ วอสมะเขือเทศ 3 ช้อนโต๊ะ ซอสพริก 1 ช้อนโต๊ะ ลงผัดให้เข้ากันเติมน้ำต้มเส้นที่เก็บไว้จากเมื่อกี้ลงไป ชิมรสสักหน่อยถ้าจืดเกินไปให้เติมน้ำตาลอีก 2 ช้อนชาและเกลือสัก ครึ่งช้อนชาตามชอบ ถ้ายังรู้สึกว่าซอสข้นเกินไปเติมน้ำต้มเส้นเพิ่มลงได้อีกเล็กน้อยแต่ต้องระวังอย่าให้ซอสใสเกินไป



                        ใส่ต้นหอมเพิ่มลงไปผัดคลุกเคลาเล็กน้อยก็เป็นอันเสร็จ นำเส้นมาใส่ในจานแล้วนำเข้าไมโครเวฟ 1 นาที นำออกมาราดซอสลงไปโรยหน้าด้วยต้นหอมอีกเล็กน้อยปรุงด้วยพริกป่นและพริกไทยก็จะได้ออกมาเป็นจานน่าอร่อยแบบนี้



                       จะว่ากันไปแล้วไอ้จานนี้ก็เพิ่งลงท้องผมไปทั้งหมดเมื่อเที่ยงที่ผ่านมานี่เองแหละครับรู้สึกอิ่มฝุดๆ(ถ้าไม่อิ่มก็คงพยาธิแล้วละ) สำหรับใครที่อยากนำไปทดลองทำก็นำไปใช้ได้นะครับ รับรองอร่อยแน่นอนเลยล่ะ ในเมื่ออิ่มแล้วเราก็มีพลังไปทำอย่างอื่นต่อแล้วละครับ เย้

สอนทำวิดีโอจากคอมพิวเตอร์

          สวัสดีเพื่อนๆทุกคนวันนี้ผมจะมาสอนการทำวิดีโอกันนะครับแต่ว่าตัววิดีโอนั้นไม่ได้อัดมาจากกล้องต่างๆนะครับอัดจากคอมพิวเตอร์เลยซึ่งเป็นประโยชน์มากเวลาทำวิดีโอขึ้นมาจากคอมพิวเตอร์เพราะว่าหากเราใช้กล้องถ่ายจากหน้าจอแสงของหน้าจอคอมพิวเตอร์จะทำให้วิดีโอที่ออกมามีสีประหลาดๆครับ


                ตัวโปรแกรมที่ใช้อัดวิดีโอในคอมพิวเตอร์มีอยู่มากมายแล้วแต่ผู้ใช้จะชอบเพราะสามารถทดลองใช้ได้ทุกตัวครับ สำหรับวันนี้ผมจะมาแนะนำโปรแกรมที่ผมใช้อยู่และค่อนข้างจะชอบเสียด้วยชื่อของมันคือ Action! ครับ




               ก่อนที่จะเข้าสู่วิธีการทำวิดีโอที่สมบูรณ์เราก็ต้องมาทำความรู้จักกับเมนูสำคัญที่จำเป็นต้องใช้ในการอัดวิดีโอกันก่อนเลยครับ

         
             แถบแรกที่เปิดอยู่นี่แหละครับคือเมนูที่เราใช้ปรับค่าต่างๆสำหรับวิดีโอที่เราจะทำครับสำหรับปุ่มอัดค่าเดิมตั้งไว้ที่ F9 มีโหมดการอัด 3 รูปแบบ แบบแรกคืออัดโปแกรมจำพวกเกมที่จะทับ Desktop ของเราจนหมด โหมดต่อมาคือ ถ่ายทั้งหน้าจอคอมพิวเตอร์ของเราเลยคือไม่จำเป็นต้องเปิดโปรแกรมอะไรขึ้นมาเพื่อให้โปรแกรมอัดทำงานสามารถอัดวิดีโอสอนต่างๆได้ตามสะดวก โหมดสุดท้ายก็คือเลือกพื้นที่ในการอัดสามารถลดขยายขนาดได้แต่ไม่เต็มหน้าจอคอมพิวเตอร์ของเราครับ ตามที่เห็นครับจากนั้นเราก็ต้องเลือกสกุลไฟล์ของเราโดยมีให้เลือกเป็น .AVI และ .MP4 ค่าต่อมา Video Size หมายถึงคุณภาพของวิดีโอของเรานั่นเอง ส่วน Video Framerate จะเป็นความลื่นไหลของตัววิดีโอ ถ้าไม่ชอบใจตัวคีย์ลัดหรือภาษาสามารถปรับได้ในแถบรูปฟันเฟืองซ้ายมือสุดเลยนะครับ

           

                 1. เราต้องทำการปรับค่าตำแหน่งที่เซฟไฟล์ก่อนครับว่าจะให้ไฟล์วดิโอของเราไปอยู่ที่ไหนในคอมพิวเตอร์ของเรา คลิก ... แล้วทำการเลือกตามอัธยาศัยเลยครับ
             2. เลือกโหมดให้เข้ากับวิดีโอของเรา ถ้าเป็นเกมก็ควรใช้โหมดแรก ถ้าเป็นการสอนต่างๆใช้โหมดที่สอง ถ้าต้องการโฟกัสไปที่จุดใดจุดหนึ่งให้ใช้โหมดที่สามครับ
                    3. ต่อมาเลือกสกุลไฟล์ที่เราชอบระหว่าง AVI กับ MP4 แล้วแต่บุคคลนะครับ
                4. เลือกคุณภาพของวิดีโอถ้าใช้ค่าเดิมที่ตั้งไว้คือ Original แต่ถ้าอยากได้ความละเอียดมากน้อยก็ต้องเข้าไปปรับครับโดยมีให้เลือกตั้งแต่ 240p 360p 480p 720p 1080p แต่อย่าลืมนะครับยิ่งความละเอียดสูงตัวไฟล์ก็จะยิ่งใหญ่ตามไปด้วยควรปรับไว้ให้เหมาะสม 720p ก็คมชัดมากในระดับหนึ่งแล้วครับ
                    5.เลือกระดับของ Framerate ถ้าเป็นเกมควรปรับไว้ให้มีค่าที่ 60 เพราะต้องการความลื่นไหลของภาพที่สูงให้คนดูสามารถติดตามได้อย่างลื่นไหลไปด้วย ถ้าเป็นพวกการสอนไม่ต้องปรับสูงมากก็ได้ครับจะทำให้ไฟล์ใหญ่ขึ้นเปล่าๆ
                   6. ข้อนี้เกี่ยวกับเสียงครับถ้าต้องการวิดีโอเงียบก็ปิดทิ้งทั้งหมด ถ้าต้องการแค่เสียงในเกมก็ ติ๊กถูกที่ Record system sounds แต่ถ้าต้องการให้มีเสียงของเราอยู่ในคลิปด้วยให้ปรับที่ช่อง Microphone แล้วเลือกว่าต้องการให้อัดตลอดเวลาเลย หรืออัดเมื่อกดปุ่มที่ตั้งค่าไว้เท่านั้น

                      เมื่อเปิดโปรแกรมนี้จะมีหน้าต่างเล็กๆปรากฎขึ้นที่มุมขวาบนซึ่งจะแสดง Framerate ของคอมพิวเตอร์ของเราและจะติดอยู่ด้านบนสุดของจอเสมอไม่ว่าจะเปิดโปรแกรมอะไรขึ้นมาก็ตามเมื่อกดอัดวิดีโอตัวเลขจะเปลี่ยนเป็นสีแดงและมีเวลาอัดปรากฎขึ้นมาเราก็อัดวิดีโอไปจนพอใจแล้วก็กดปุ่มเดิมเพื่อจบการถ่ายวิดีโอโดยวิดีโอที่อัดไว้จะปรากฎขึ้นบนพื้นที่โล่งฝั่งซ้ายมือขอโปรแกรมครับ


                      นี่เป็นไฟลด์ดิบที่เพิ่งอัดออกมาเรื่องขนาดของไฟล์ถ้าอัดไว้นานก็จะใหญ่มากครับอาจถึง 30 GB ได้เลยครับซึ่งถ้าเราอัพโหลดไฟล์ขนาดนี้จะต้องใช้เวลาเป็นวันกันเลยครับเราจึงต้องทำการ Render ไฟล์เสียใหม่และต้องตัดต่อบางส่วนที่ไม่ต้องการทิ้งไปด้วยเพื่อลดขนาดของไฟล์ลงให้ได้มากที่สุด ผมขอแนะนำ Sony Vegas Pro ใช้ตัดต่อและ Render ไฟล์ครับ

                        เริ่มต้นก็เปิดไฟล์ที่เราอัดไว้ขึ้นมาโดยใช้ File / Open พอเปิดไฟล์ออกมาแล้วจะได้หน้าจอดังนี้

                         
                           การตัดต่อวิดีโอนั้นง่ายมากครับสังเกตส่วนล่างของโปรแกรมจะเป็นตัววิดีโอที่เราเปิดออกมาให้เราทำการดูวิดีโอของเราไปเรื่อยๆพอถึงจุดไหนที่คิดว่าไม่จำเป็นก็ให้ทำการคลิกเมาส์ลากคลุมช่วงที่ไม่ต้องการแล้วคลิกขวา Delete เลยครับ จากนั้นก็ทำการใช้เมาส์ลากส่วนที่ขาดจากการตัดมาต่อกันให้วิดีโอส่วนต่อไปเข้ามาแทนส่วนที่เราตัดไปครับเมื่อทำจนเสร็จแล้วก็ทำการตรวจความเรียบร้อยอีกซักครั้ง


                                 
                            ขั้นตอนสุดท้ายกันแล้วก่อนจะอัพโหลดวิดีโอของเราขึ้นให้ผู้อื่นไปรับชมเราต้องนำไฟล์ไป Render ก่อนครับ ขั้นแรกให้เราลากเมาส์คลุมเหมือนตอนตัดครับแต่ให้คลุมทั้งหมดเลยจากนั้นไปที่  File / Render As แล้วให้ทำการตั้งชื่อไฟล์วิดีโอของเราก่อนจากนั้นจึงเลือก Format ที่ต้องการ โดยส่วนตัวแล้วผมแนะนำให้ใช้ HD 720-60p YUV ครับเพราะเพียงเท่านี้ก็เป็นวิดีโอที่มีความคมชัดมากแล้วส่วนระยะเวลาในการ Render ขึ้นอยู่กับความยาวของวิดีโอใช้เวลาว่างไปทำงานอย่างอื่นก่อนแล้วค่อยกลับมาอัพโหลดก็ได้ครับจะได้ใช้เวลาอย่างคุ้มค่า

                                   เป็นอย่างไรกันบ้างครับทำวิดีโอก็ไม่ได้ยากใช่ไหมละครับเพียงแต่ต้องการความละเอียดอ่อนสักหน่อยให้ผลงานออกมาดีมีคุณภาพส่วนตัวของผมเองก็เคยทำไว้ครับแต่เป็นการทำสนุกๆไม่ได้ซีเรียสอะไรเพราะมีปัญหาหลายอย่างเช่นบ้านผมเป็นห้องรวมไม่สามารถทำเสียงดังโหวกเหวกได้นักยังมีเสียงโทรทัศน์ พัดลม เสียงพูดคุยแทรกอีกจึงเป็นการยากที่จะอัดวิดีโอเล่นๆนัก สุดท้ายก็ขอฝากผลงานที่เคยทำไว้นะครับนี้เลย 


วันจันทร์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

เกาะล้านพันธุ์ดิบ


                สวัสดีอีกครั้งครับเพื่อนๆหลังจากที่ผมหายหน้าหายตาไปนานในที่สุดผมก็กลับมาเขียนบล๊อกต่อแล้วครับ เรื่องในครั้งนี้คือการท่องเที่ยวของผมกับกลุ่มเพื่อนครับเป็นทริปที่โหดมากเนื่องจากบอกกันเพียงแค่อาทิตย์เดียวว่าจะไปทะเล ไม่ได้ระบุรายระเอียดอะไรเลยทิ้งไว้แค่วลีโล่งๆว่า ไปทะเล ไหนๆกลุ่มผมก็เป็นซะแบบนี่อยู่ตั้งนานแล้ว และมันบอกไปเนี่ยฉลองวันเกิดผมด้วยก็เลย โอเค๊ จะอะไรก็มาเลย



         ทริปเริ่มขึ้นเป็นวันเสาร์หลังสอบเสร็จพอดีเพื่อนก็นัดไว้ดิบดีว่า 7 โมงเจอกันที่หอใกล้ๆมหาวิทยาลัย แต่ปัญหาของผมก็คือดันตื่นขึ้นมาตอน 7 โมง พอดี ผมนี่ถึงกับเด้งตัวจากที่นอนรีบเร่งจัดการตนเองอย่างรวดเร็วในที่สุดเพื่อนก็โทรมาถาม "อยู่ไหนแล้ว"ประโยคนี่ทิ่มแทงใจผมมาก จนผมตอบไปได้แค่ว่า "เพิ่งตื่น" หลายวินาทีแห่งความเงียบงันผ่านไป เพื่อนผมกะว่าจะขับรถผ่านทางบ้านผมอยู่แล้วเลยว่าจะมารับ ในที่สุดกลุ่มเดินทางของเราก็พร้อมเสียทีการเดินทางด้วยรถยนต์ใช้เวลาอีกพอสมควรกว่าจะถึงพัทยา จึงนำรถไปฝากไว้แล้วก็เดินทางขึ้นเรือออกเดินทางสู่เกาะล้าน




                       เรือข้ามฟากใช้เวลาราวครึ่งชั่วโมงก็ถึงเกาะล้านที่หาดตาแหวนแล้วก็รีบเดินหาร้านอาหารก่อนเลยเนื่องจากหิวมาก หลังจากอิ่มท้องกันแล้วขั้นต่อไปคือที่ซุกหัวนอน ย้ำอีกครั้ง เราไม่ได้มีการเตรียมการอะไรเลยนอกจากเสื้อผ้าสิ่งของจำเป็น เราลงความเห็นกันว่าหาดตาแหวนคงไม่ใช่สถานที่พักที่ดีสำหรับเราแต่ครั้นจะเดินไปหาดอื่นๆก็แสนจะไกลทางเดียวคือรถสองแถวในเวลานั้นไม่ค่อยมีคนขึ้นเราจึงจำเป็นต้องเหมารถไปในราคา 400 บาท (โฮกกกกกกก) หลังจากสอบถามเรื่องต่างๆจากคนขับรถพวกเราจึงเดินทางไปหาดเทียนก่อนเพื่อไปสอบถามเรื่องที่พักจากจุดลงรถเดินเลาะข้างทะเลมาผ่านหาดอันยาวไกลด้วยความเร่งรีบกลัวว่าจะไม่มีที่พักแต่เหมือนฟ้ายังเป็นใจอยู่เพราะที่พักโล่งแต่ในห้องพักก็เป็นห้องเล็กๆห้องหนึ่งมีพัดลม 1 ตัว ห้องน้ำเล็กจิ๋วที่ล็อกยังไม่ได้เลย แต่ถ้าแลกกับบรรยากาศริมทะเลสวยๆแล้วก็คุ้มมากครับ ทั้งสงบและสบาย



                       โอเคเรามีที่พักแล้วขาดก็แต่อาหารที่จะรับประทานซึ่งอาหารธรรมดาที่นี้มีราคาค่อนข้างสูงจึงปรึกษากันว่าให้เช่ามอเตอร์ไซด์ไปยังหาดท่าบ้านแห่งเดียวที่มีตลาดและเซเว่นไปซื้ออาหารและพวกเครื่องดื่มกลับมาที่หาดเทียน ซึ่งมีผู้เสียสละ 2 คน ที่ต้องไปซื้อของกลับมา ส่วนอีก 5 คนที่เหลือก็ไม่อยากให้เสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ตัดสินใจลงเล่นน้ำทะเลโลด น้ำทะเลของเกาะล้านนี่ใสมากสามารถมองเห็นเท้าตัวเองได้อย่างสบายๆเลยจนอีกสองคนกลับมาเราจึงได้มีโอกาสเล่นน้ำทะเลทั้งกลุ่มอย่างสนุกสนาน



                           จนมืดเข้าแสงอาทิตย์ยามสนธยาเริ่มหายไปเราก็ขึ้นจากทะเลมาอาบน้ำเปลี่ยนชุดกันขณะนั้นนักท่องเที่ยวเหือดหายไปจากหาดหมดแล้วร้านค้าเองก็เริ่มจะเก็บของ เราจึงเป็นเหมือนคนกลุ่มเดียวที่อยู่ที่นี้ เราทานข้าวกันที่ศาลาเล็กๆหน้าห้องพัก เล่นกีต้าร์ร้องเพลงกันสนุกสนานกันราวกับว่าค่ำคืนนี้ไม่สิ้นสุดลงง่ายๆ ทุกคนสนุกสนานเฮฮากันมากแต่งานเลี้ยงย่อมมีการเลิกราราว 5 ทุ่มครึ่งเราก็แยกย้ายกันไปนอน เสียดายผมเป็นคนหลับยากในต่างถิ่น เพื่อนๆที่วางแผนจะ Happy Birth Day ผมบางคนเลยชิงหลับก่อน แผนเลยพังกันไม่เป็นท่าแต่ก็มีการเขียนข้อความแปะกำแพงห้องว่า HBD Witty ผมล่ะน้ำตาจะไหลเลยครับ เปล่าหรอกเพราะผมเป็นคนที่ต้องเช็ดมันออกนี่แหละ



                              เช้าวันอาทิตย์เราไปเล่นทะเลกันเล็กน้อยเนื่องจากน้ำยังไม่ขึ้นทำให้มีตำแหน่งสวยๆเพิ่มขึ้นอีกหน่อยหลังจากนั้นเราก็อาบน้ำแต่งตัวเตรียมออกจากเกาะล้านกันแล้วละครับแต่ครั้งนี้เราไม่ได้ขึ้นเรือกลับสู่พัทยาแล้วก็กลับเข้ากรุงเทพฯจบทริปครับ



                             ทริปท่องเที่ยงนี้เป็นเพียงทริปสั้นๆแต่มีความหมายมากสำหรับผมและเพื่อนเราได้ใช้เวลาเรื่อยเปื่อยตามประสาหนุ่มๆแผนการก็ไม่ได้ตระเตรียมก็ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ทำทีิปนี้เพื่อฉลองวันเกิดให้ผมด้วยนะครับเป็นวันเกิดปีแรกที่อยู่ในช่วงเปิดเทอมเพราะการเปลี่ยนแปลงการศึกษาให้เข้ากับ ASEAN ผมขอลาไปก่อนแล้วสวัสดีครับ

วันศุกร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

มีรถ VS ไม่มีรถ


                  สายันต์สวัสดิ์ทุกท่านสำหรับค่ำคืนนี้ผมจะมาให้ความเห็นในเรื่องพาหนะครับผมหลายท่านคงทราบดีว่ารถยนต์คือยานพาหนะที่สำคัญอย่างหนึ่งเลยทีเดียวเนื่องจากสามารถนำเราไปถึงจุดหมายที่ไม่ไกลมากได้สะดวกแต่ทว่าการจะซื้อรถยนต์สักคันต้องแลกกับเงินจำนวนมากเลย ทั้งค่ารถ ค่าน้ำมัน ค่าบำรุงรักษา ถามว่ามันคุ้มค่ากันไหม? ลองมาดูกันดีกว่าว่า การมีรถกับไม่มีรถขับ เป็นอย่างไร



                 ตัวกระผมเองนั้นยังไม่มีรถขับครับแต่ตอนเช้าจะไปมหาวิทยาลัยแม่ผมจะให้ผมเป็นคนขับรถของแม่ไปแล้วแม่จะขับกลับเผื่อว่าที่บ้านมีเหตุฉุกเฉินต้องใช้รถอย่างเร่งด่วนทำให้เวลาผมกลับบ้านก็ยังต้องใช้บริการรถเมล์อยู่ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้ผมมีความคิดแยกไปเป็น 2 ทาง ครับ 


                 1. อยากมีรถยนต์เป็นของตัวเอง เพราะว่ามันสะดวกต่อการเดินทางมากสำหรับตัวผมที่บ้านอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยมากพอสมควร พระรามสอง - ศาลายา การเดินทางด้วยรถเมล์กินเวลาไม่น้อยกว่าชั่วโมงครึ่งในแต่ละวันซ้ำร้ายรถเมล์สายที่ผมต้องขึ้นก็เป็นรถที่แล่นระยะไกลมากทำให้มีมาน้อยอย่างต่ำๆก็ครึ่งชั่วโมงต่อหนึ่งคัน ทำให้ผมรู้สึกว่าการมีรถยนต์คงช่วยเรื่องการเดินทางผมได้ในระดับหนึ่ง อีกข้อหนึ่งคือเวลาขนย้ายของก็สะดวกการที่มีหนังสือเล่มใหญ่แฟ้มเล่มหนาทำให้เวลาอยู่บนรถเมล์ค่อนข้างลำบาก ( โดยเฉพาะวันที่ไม่มีที่นั่ง ) และรถเมล์จำเป็นต้องจอดป้ายเพื่อรับ-ส่งผู้โดยสารเป็นระยะๆด้วยเส้นทางที่ใช้ก็ค่อนข้างอ้อมพอสมควร ครั้นบางครั้งจะใช้แท๊กซี่ก็แพงพอสมควรด้วยราคา 200 บาท ดังนั้น รถยนต์ส่วนตัวคันเล็กๆราคาไม่แพงมากก็เพียงพอแล้วสำหรับผม



                  2. ไม่ต้องมีรถยนต์หรอก รถยนต์ส่วนตัวแม้จะสะดวกสบายแต่ก็มีค่าใช้จ่ายสูงในระดับหนึ่ง ในส่วนของค่าน้ำมันซึ่งคาดว่าเพียงเดินทางไป-กลับ มหาวิทยาลัยก็คงตีค่าได้ 1 ถัง หรือ ราวๆ 1,500 บาท และยังต้องบำรุงรักษาให้ดีไม่ให้มีความผิดพลาดในเรื่องของระบบการทำงานด้วย เรียกได้ว่าเป็นค่าใช้จ่ายที่จำเป็นหากไม่เกิดพวกอุบัติเหตุเลยปัญหาที่สำคัญอีกหนึ่งข้อคงจะเป็นเรื่องที่จอดรถเนื่องจากมหาวิทยาลัยของผมค่อนข้างมีชื่อเสียงในประเทศไทยทำให้มีนักศึกษามากทำให้การหาที่จอดรถนั้นมีความยากลำบากมากขึ้น มิฉะนั้นก็ต้องรีบไปแต่เช้าก่อนจะเข้าเรียนสายเพราะขับวนหาที่จอดรถและเสียค่าน้ำมันไปกับการวนไปมานั่นเอง ถ้าโชคร้ายได้ที่จอดไกลจากตึกเรียนก็ต้องเดินเอาละครับไม่ก็รอรถแทรมของมหาวิทยาลัย ประเทศไทยรถก็ติดมากแล้วเพราะรถมีแต่ถนนไม่มีการเจอรถติดนี่ก็เซ็งมากเลยแหละครับเหยียบเบรคจนเมื่อยไปข้างเลยทีเดียว



                ฟังดูแล้วเป็นอย่างไรบ้างครับคิดจะมีรถกันมั้ยเอ่ยสำหรับตัวผมผมขอแนะนำว่า ถ้าครอบครัวของคุณมีฐานะเพียงพอที่จะซื้อรถได้และคุณก็สามารถทำงานพิเศษเพื่อช่วยหารายได้ให้ครอบครัวและคุณเองแล้ว การมีรถสักคันก็ไม่ได้เลวร้ายนักแค่ใช้ความอดทนหน่อยแต่ก็มีความสะดวกสบายในการเดินทางตอบแทนมา แต่ถ้าครอบครัวของคุณไม่ได้มีฐานะพอที่จะมีรถอีกสักคันหนึ่งผมคิดว่าอย่าไปดันทุรังซื้อมาใช้เลยครับจะกลายเป็นภาระไปเปล่าๆใช้ความอดทนมากขึ้นหน่อย บริหารเวลาให้ดี อย่าไปน้อยใจใครเขาเลย ขึ่นรถเมล์ประหยัดเงินได้เยอะเหมือนกันสักวันหนึ่งเราก็สามารถมีรถยนต์ได้เหมือนกันถ้าเราวางแผนชีวิตและทำสำเร็จได้ด้วยดี



                   สำหรับคนที่คิดจะซื้อรถแล้วขอให้ลองมาอ่านบทความสั้นๆนี้ดูและนำไปประกอบการตัดสินใจสักหน่อยนะครับ เพื่อช่วยลดภาระให้แก่ตัวเองด้วย ภาวะมลพิษในประเทศด้วย และที่สำคัญสำหรับผู้ที่คิดจะซื้อหรือมีรถอยู่แล้ว ขับขี่ระมัดระวังกันด้วยนะครับ บ๊ายบาย

               

วันพฤหัสบดีที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

ลองสอนแม่เล่นเกม

             สวัสดีอีกครั้งทุกท่านวันนี้ผมจะมานำเสนอประเด็นที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองเลยคือ วันหนึ่งแม่ของผมเกิดความรู้สึกเบื่อไม่มีอะไรทำจึงอยากหากิจกรรมทำในยามว่างบ้าง โดยแม่ของผมได้ไปพบเกมบนมือถือเกมหนึ่งแล้วอยากจะลองเล่นจึงเรียกผมที่กำลังนั่งเล่นอย่างสบายใจให้มาเล่นแล้วสอนแม่ครับ โดยเกมแรกคือ Dragon Vale นี้นี่เองงงงง


                เกม Dragon Vale เป็นเกมประเภทเลี้ยงดูมังกรให้เติบโตซึ่งช่วงแรกจะต้องทำการซื้อที่อยู่ให้แก่มังกร ซื้อมังกรมาเลี้ยง ปลูกอาหารให้มังกรได้กินเมื่อมังกรมีเลเวลมากขึ้นก็จะเติบโตขึ้นตามลำดับมังกรที่โตเต็มวัยแล้วสามารถนำไปประกวดและแข่งขันได้ เมื่อมีมังกรที่สมบูรณ์ก็ได้เวลาผสมพันธ์ุเพื่อให้กำเนิดมังกรพันธ์ูผสมใหม่ๆที่หายากได้ ทั้งหมดนี้คือรายละเอียดคร่าวๆที่ผมได้ทดลองเล่นและสอนแม่ไป จากนั้นแม่ก็ยึดเอา IPad ไปลองผิดลองถูกดูตรงไหนที่ไม่รู้ก็จะเรียกผมไปถาม( ราวกับเป็นโดราเอม่อน) ผมก็ต้องพยายามหาวิธีมาช่วยแม่แก้ปัญหามิฉะนั้นแม่จะถมึงทึงใส่

                  เวลาผ่านไปนานวันเข้าเมืองมังกรของแม่ก็ใหญ่ขึ้นทุกทีมีมังกรมากมายหลายสายพันธุ์ มีบรรดาของประดับตกแต่งสวยงามเต็มไปหมด( โดยนั่นคือ Account Facebook ของผม ) ผมก็เผชิญปัญหาเล็กน้อยเพราะบางครั้งแม่ต้องการจะปลดล็อคสิ่งของบางอย่างในเกมแล้วจำเป็นต้องส่งคำขอไปถึงเพื่อน แม่กดไปก็คงไม่คิดอะไรหรอกครับ แต่คนที่โดนเพื่อนบอกว่าเลิกส่งมาเหอะคือผม ยิ่งบางครั้งเมื่อการผสมพันธุ์มังกรพันธ์ุหายากที่ใช้เวลานานใกล้เสร็จสิ้นแล้วผมมีธุระจำเป็นต้องให้แม่ช่วย แม่ก็จะบอกรอเดี๋ยวผสมมังกรจะเสร็จแล้วรอผสมตัวใหม่ก่อนจะได้ไม่เสียเวลา 



                   ต่อมาแม่ของผมก็ทำการอัพเกรดตนเองโดยการโหลดเกมนี้ลงบน Iphone ของตนเองแล้วก็เล่นสองเครื่องควบคู่กันไปเลยก็คูณสองเลยสิครับอย่างนี้ผมดูรู้สึกว่าแม่มีงานล้นมือขึ้นมาในทันตาจากเมื่อก่อนแทบไม่ได้เปิดมือถือเลยกลายเป็นว่าเมื่อมีเวลาว่างก็จะหยิบมือถือขึ้นมาเล่นมาฟักไข่หรือเก็บผลผลิตที่เสร็จแล้วจากนั้นก็ทำใหม่


                    เรื่องนี้ยังมีต่อหลังจากที่แม่ถูกเพื่อนชักชวนให้เล่นเกมต่อมาซึ่งหลายท่านคงรู้จักดี เกมทำฟาร์มในตำนานอย่าง Hayday นี่แหละครับก็ลงอีหรอบเดิมเลยวันแรกที่โหลดมาให้ผมสอนการเล่นให้ จนปีกกล้าขาแข็งก็เริ่มบริหารทุกอย่างได้แล้วแถมยังชักชวนพ่อมาเล่นอีกคนด้วยธุรกิจแบบผูกขาดจึงเริ่มต้นขึ้น



                     ผมมั่นใจเลยว่าถึงขั้นนี้แล้วท่านทั้งสองติดเกมเข้าให้แล้วแหละแต่สำหรับท่านทั้งสองเป็นเหมือนกับมีงานอย่างหนึ่งเพิ่มเข้ามาเท่านั้นมีผลกระทบต่องานในชีวิตประจำวันเพียงเล็กน้อยแต่พอท่านได้เล่นก็มีอะไรทำมากกว่าเดิมจากที่นั่งอย่างเบื่อหน่ายก็ดูสนุกสนานขึ้นได้คิดโน่นนี่ก็เป็นผลดีต่อสมองด้วย อย่างไรก็ตามแต่อย่างน้อยๆมันก็ไม่มีผลเสียอะไรต่อการงานของท่านแถมยังทำให้ท่านได้รับความสนุกสนานได้เช่นนี้แล้วผมคงจะไม่ห้ามท่านไม่ให้เล่นเพราะการมองเห็นพ่อกับแม่ตัวเองมีความสุขก็เป็นหนึ่งในความสุขของลูกชายอย่างผมเช่นกันครับ

                      ในค่ำคืนนี้ขอลาทุกท่านไปก่อนแล้วเจอกันในบทความหน้าครับ บายบี๋

วันจันทร์ที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

เฮ้ นายส่งคำเชิญไปแล้วมาเล่นด้วยกันสิ

          
              หลายๆท่านคงเคยถูกส่งคำขอร้องเกมมาแล้วใช่หรือไม่กับการที่มือถือของท่านสั่นแล้วนึกว่ามีใครส่งข้อความมาพอเปิดดูกลับเป็นการส่งคำขอเกมมาให้เล่นซะอย่างนั้นส่วนมากก็เป็นเกมยอดฮิตอย่าง Candy Crush ไม่ก็ Cookie Run หรือ เกมเศรษฐี การส่งคำขอถึงคนที่เล่นอยู่เหมือนกันก็คงไม่มีปัญหาอะไรหรอกแต่ส่งถึงคนที่เขาไม่เล่นนี่สิครับปัญหาใหญ่












            เป็นเรื่องที่น่ารำคาญใจเหมือนกันหากว่าท่านโดนส่งคำขอให้เล่นเกมแบบไม่หยุดหย่อนถ้าเป็นครั้งแรกแล้วตอบไปว่า "ไม่เล่นครับ" แล้วเลิกส่งมาเรื่องก็คงจบลงแต่การที่ส่งมาไม่หยุดนี่ค่อนข้างรบกวนเพื่อนๆนะครับ บางเกมอาจส่งมาเพื่อรับรางวัลอย่างใดอย่างหนึ่งโดยไม่ต้องกดรับเข้าไปเล่นด้วยก็มีครับ ถ้ามีคนส่งคำขอมาเยอะเกินมันอาจทำให้เรามานั่งหา Recent Chat กับเพื่อนยากขึ้นพอควรเลยมันถูกบดบังไปด้วยคำเชิญจากหลายๆบุคคล


           เกมยอดฮิตติดกระแสในไลน์เท่าที่ผ่านมาก็เห็นมี 2 เกมที่เป็นกระแสมากเช่น Cookie Run กับ เกมเศรษฐี เล่นกันทั้งวันแข่งกันทั้งปีพอโดนเพื่อนทำคะแนนนำก็ทนไม่ไหวต้องเปิดขึ้นมาเล่นแล้วก็เล่นมันอยู่อย่างนั้นจนได้สถิติใหม่สำหรับเกมที่เล่นบนมือถือก็ได้คอมพิวเตอร์ก็ง่ายอย่าง Candy Crush ก็เป็นอีกเกมหนึ่งที่จำเป็นต้องอาศัยเพื่อนอย่างให้ชีวิตหรือปลดล็อคเลเวลใหม่


                สำหรับผมแล้วทางที่ดีที่สุดคืออย่าไปต่อล้อต่อเถียงให้เขาเลิกส่งมาเลยครับจัดการ Block เสียให้จบไปดีกว่าเขากดส่งมาแต่ก็จะไม่มีการแจ้งเตือนให้เราต้องรำคาญใจอีกจะส่งก็ส่งมาเถอะไม่เป็นภาระให้ใครต้องลำบากใจต่างคนต่างมีความสุขสำหรับวิธีการคร่าวๆจะให้ชมเป็นรูปง่ายๆเลยนะครับอิอิ




            เป็นอย่างไรกันบ้างครับมีใครโดนเข้ากับตัวบ้างมั้ยเอ่ย เราควรหาวิธีหลบเลี่ยงในสิ่งที่หลบเลี่ยงได้นะครับจะได้ไม่ต้องมาทะเลาะกันด้วยเหตุผลของเกมเล็กๆน้อยๆใครจะเล่นก็ให้เขาเล่นไปเถอะครับแต่อย่าสร้างความเดือดร้อนให้กันเลยหลังๆนี้คนในเกมก็ทะเลาะกันจะวายป่วงอยู่แล้วเรื่องที่เล่นแพ้คนที่มีไอเทมในเกมด้อยคุณภาพกว่าแต่มากับดวง ขอให้ทุกท่านรับไว้พิจารณาด้วยนะครับวันนี้ลาไปก่อนนะครับ บายยยยยยยย

วันอาทิตย์ที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

ชั่วโมงสยองในผองเกม

       เกมคือสิ่งที่ใช้เล่นเพื่อความสนุกสนานสบายใจ เพื่ออรรถรสในเนื้อเรื่องต่างๆเปรียบดั่งหนังภาพยนตร์เรื่องหนึ่งแต่แตกต่างตรงที่ว่าผู้เล่นคือผู้ดำเนินเรื่องไปในการเล่นเกมที่จะดำเนินไปพบเจอเรื่องราวต่างๆความสุข ความสวยงาม ความกดดัน ความบีบคั้น ความตลก หากในเนื้อเรื่องมีครบองค์ประกอบเหล่านี้เกมนั้นก็คงจะกลายเป็นเกมที่โด่งดังและเป็นตำนานไปหนึ่งเกม
             


              เนื้อเรื่องเหล่านี้แตกต่างกันออกไปตามประเภทของเกมเช่นในเกมแอคชั่นเนื้อหาจะค่อนข้างผาดโผน ต่อสู้ ดราม่า ปมทางความแค้น แต่ประเภทของเกมที่มีผู้ชื่นชอบมากก็คงไม่พ้นเกมสยองขวัญที่มีความกดดันต่างๆรอคุณอยู่ ความบีบบังคับหลายๆอย่างเป็นที่มาของความกลัวในใจผู้เล่นเองซึ่งวันนี้เราจะมาพูดถึงประเด็นแห่งความน่ากลัวที่เหล่าเกมสยองขวัญใช้กันนะครับ



          1. ความบีบบังคับทางทรัพยากรที่ใช้เอาตัวรอด
                   มันจะกดดันขนาดไหนถ้าคุณสามารถเก็บของไว้ในกระเป๋าได้เพียงน้อยนิดไม่ว่าจะเป็นอาวุธ กระสุน อุปกรณ์การรักษาเพิ่มพลัง และกุญแจต่างๆในเกมไว้ในช่องกระเป๋าอันน้อยนิด กระสุนแต่ละนัดมีค่ามาก การจะทิ้งไอเทมสักอย่างเต็มไปด้วยความพินิจพิจารณา นั่นก็สำคัญ นี่ก็สำคัญ เจอศัตรูบางครั้งยอมให้โดนโจมตีครั้งหนึ่งแลกกับการไม่ต้องสิ้นเปลืองกระสุนยิง เจอบอสสุดน่าเกลียดน่ากลัวที่กว่าจะกำจัดสักตัวแทบจะใช้กระสุนที่เก็บมาตลอดเกลี้ยงเสียอย่างนั้น โอ้โห้เก็บมาแทบตาย ประหยัดสุดๆ พอโดนรุมเข้าจริงๆกระสุนหมดแล้วก็วิ่งหนีอย่างสิ้นหวัง



           2. บรรยากาศสุดสยอง
            คงเป็นไปไม่ได้เลยที่เกมสยองขวัญจะไม่มีฉากที่บรรยากาศน่ากลัวชวนขนลุกแบบช่วยไม่ได้ทางเดินยาวโล่งๆที่น่าสงสัย โถงที่เต็มไปด้วยศพนอนอยู่ การปรากฏตัวของสัตว์ประหลาดผ่านกระจกจากแสงฟ้าแลบ เสียงเพลงหลอนๆกับเสียงกระซิบจากบางอย่าง คงไม่ใช่ผมคนเดียวที่ลังเลเวลาจะเดินผ่านทางเดินโล่งๆในเกมสยองขวัญยิ่งเป็นเกมประเภทหนีแล้วยิ่งแล้วใหญ่เพราะไม่มีอาวุธเลยสิ่งที่ทำได้อย่างเดียวคือ วิ่ง!! การเจอเสียงของเลื่อยไฟฟ้าขณะที่คุณทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากหนีช่างเป็นเหมือนเสียงซิมโฟนี่จากนรกที่ทำให้คุณเสียวสันหลังได้ตลอด หรือเกมประเภทซอมบี้การเห็นศพนอนอยู่มากมายคงไม่น่าโสภานักที่จะเดินผ่านไปโดยไม่คิดอะไร ไอ้ขาเดินไปเนี้ยก็ไม่มีอะไรหรอก พอขากลับปุ้บลุกกันมาต้อนรับทั้งบางเล้ยยยที่ผมหลอนที่สุดก็คือเจอคนหันหลังแล้วเอาหัวโขกกำแพงเรื่อยๆดัง ปึง ปึง ปึง นี่ละครับตอนนั้นเล่นเอาไม่กล้าเดินไป 1 วันเลย


        
           3. ศัตรู
              ศัตรูในเกมก็มีการดีไซน์ที่ดีมากเละจนไม่รู้จะเละยังไงบางเกมมีบางส่วนงอกออกมาจากร่างกายมนุษย์ด้วย หรือกระทั่งสัตว์ประหลาดที่เนื้อตัวแดงๆมีสมองอันใหญ่โผล่ออกมาให้เห็น ต่อให้เป็นซอมบี้หน้าโง่เดินอืดอาดถ้ามันมากันเป็นดงมันก็น่ากลัวมากเหมือนกันนะ แต่ทว่าไอ้ตัวงี่เง่าที่เหมือนจะช้ากลับมีความเร็วในการพุ่งมาทำร้ายคุณอย่างไม่น่าเชื่อนี่สยองเหมือนกันนะครับ หรือศัตรูประเภทที่ไม่สามารถกำจัดได้ด้วยวิธีธรรมดาพูดง่ายๆคืออมตะครับแถมตัวประเภทนี้ขี้ตื้อเสียด้วยปกติเวลาจะต้องเจอกับตัวอมตะเราจะต้องติดอยู่ในห้องแล้วต้องแก้กลไกปริศนาไปด้วยเรียกได้ว่า แต่ตัวที่จัดว่าสุดๆแล้วจริงๆยกให้พวกประชิดเราได้ก็ตายเลยนี่แหละครับถ้ามันช้าๆก็คงไม่เป็นไรหรอกหน้าตาก็แมลงสาปผสมแมลงวันชัดๆวิ่งเร็วด้วยนี่สิจัดได้ว่าต้องงัดทุกอย่างมาสู้จริงๆ



            4. ฉากตกใจ
             หลังจากปูด้วยบรรยากาศสยองขวัญหนักๆกดดันให้เต็มที่่ในฉากทางเดินที่มีเสียงไม่พึงประสงค์ในห้องมืดๆที่มีเสียงเด็กร้องไห้ก็ถึงเวลาฉากตกใจกันแล้วซึ่งฉากนี้เกิดขึ้นในเสี้ยววินาทีจะปีศาจอะไรก็แล้วแต่ที่พังกำแพงลงมาตรงหน้าคุณหรือเดินในทางเดินแคบๆแล้วมีมือโผล่ทะลุหน้าต่างมาจับคุณไว้นี้ล่ะสำหรับฉากตกใจคุณคงไม่นั่งเงียบๆเพราะโดนบรรยากาศกดดันหรอก คุณอาจร้องออกมาเลยด้วยซ้ำบางครั้งก็บังคับดูแบบเป็นคัทซีนเลยแบบว่าหันหน้ากลับมาอีกทางแล้วเจอหน้าผีเต็มจอเลยก็ทำเอาแทบตกเก้าอี้ได้เลยนะครับ



        ความน่ากลัวอันหลากหลายของเกมมีให้ผู้เล่นเลือกน่ากลัวแบบพอสู้ได้หรือน่ากลัวแบบสู้ไม่ได้เลย ถ้าคุณเป็นคอเกมแนวสยองขวัญก็ไม่ควรพลาดความสยองขวัญแบบนี้นะครับ
หลอกหลอนกันทุกฝีก้าวกันเลยทีเดียว สำหรับวันนี้ผมของลาไปก่อนสวสัดีคร้าบบบบ